COVID-19 salgını, Ukrayna’daki savaş ve bunun sonucunda ortaya çıkan gıda ve enerji krizleri, yükselen enflasyon, borç sıkılaştırma ve iklim acil…
COVID-19 salgını, Ukrayna’daki savaş ve bunun sonucunda ortaya çıkan gıda ve enerji krizleri, yükselen enflasyon, borç sıkılaştırma ve iklim acil durumu gibi bir dizi şiddetli ve karşılıklı olarak güçlendirici şok, 2022’de dünya ekonomisini hırpaladı. Bu çerçevede, bugün başlatılan Birleşmiş Milletler Dünya Ekonomik Durum ve Beklentileri (WESP) 2023’e göre, dünya üretim büyümesinin 2022’de tahmini %3,0’dan 2023’te %1,9’a düşmesi ve son on yıllardaki en düşük büyüme oranlarından birine işaret etmesi bekleniyor.
Rapor, yakın dönem için kasvetli ve belirsiz bir ekonomik görünüm sunuyor. Küresel büyümenin, bazı ters etkilerin azalmaya başlayacağı 2024’te ılımlı bir şekilde %2,7’ye kadar çıkacağı tahmin ediliyor. Bununla birlikte, bu büyük ölçüde daha fazla parasal sıkılaştırmanın hızına ve sırasına, Ukrayna’daki savaşın seyrine/sonuçlarına ve daha fazla tedarik zinciri kesintisi olasılığına bağlı.
Düşük küresel ekonomik büyüme beklentileri, Eylül ayındaki 2023 Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi’ne (SKH) ulaşılmasını da tehdit ediyor.
“Zaman eşitsizliği şiddetlendiren, acıları artıran ve SKH’leri daha da ulaşılmaz hale getirebilecek kısa vadeli düşünme veya mali kemer sıkmayı gündeme alma zamanı değil. Bu benzeri görülmemiş zamanlar benzeri görülmemiş eylemler gerektiriyor, “diyor Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri António Guterres. “Bu eylem, tüm paydaşların kolektif ve uyumlu çabalarıyla oluşturulan dönüştürücü bir SKH teşvik paketini içeriyor” diye ekledi.
Hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ekonomiler için kasvetli ekonomik görünüm
Yüksek enflasyon, agresif parasal sıkılaştırma ve artan belirsizliklerin ortasında, mevcut gerileme, COVID-19 krizinden ekonomik toparlanma hızını yavaşlattı ve hem gelişmiş hem de gelişmekte olan birçok ülkeyi 2023’te resesyon beklentileriyle tehdit etti. Büyüme ivmesi, 2022 yılında Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği ve diğer gelişmiş ekonomilerde önemli ölçüde zayıfladı ve küresel ekonominin geri kalanını bir dizi kanaldan olumsuz etkiledi.
Küresel finansal koşulların sıkılaşması, güçlü bir dolarla birleştiğinde, gelişmekte olan ülkelerdeki mali ve borç kırılganlıklarını daha da kötüleştirdi. Dünya çapındaki merkez bankalarının yüzde 85’inden fazlası, enflasyonist baskıları yumuşatmak ve durgunluğu önlemek için 2021’in sonlarından bu yana para politikasını sıkılaştırdı ve faiz oranlarını hızlı bir şekilde art arda yükseltti. 2022’de yaklaşık yüzde 9 ile on yılların en yüksek seviyesine ulaşan küresel enflasyonun hafifleyeceği ancak 2023’te yüzde 6,5’te yükselmeye devam edeceği tahmin ediliyor.
Daha zayıf istihdam ve artan yoksulluk
Gelişmekte olan ülkelerin çoğu, 2022’de daha yavaş bir iş toparlanması gördü ve önemli istihdam durgunluğuyla karşı karşıya kalmaya devam ediyor. Pandeminin ilk aşamasında kadın istihdamındaki orantısız kayıplar, esas olarak kayıt dışı işlerdeki toparlanmadan kaynaklanan iyileşmelerle tam olarak tersine çevrilmedi.
Rapora göre, daha yavaş büyüme, artan enflasyon ve artan borç kırılganlıkları ile birleştiğinde, sürdürülebilir kalkınmada zor kazanılmış başarıları daha da geri çekme tehdidi var. Bu da mevcut krizlerin olumsuz etkilerini derinleştiriyor. Zaten 2022’de, akut gıda güvensizliği ile karşı karşıya kalan insan sayısı 2019’a göre iki kattan fazla artarak neredeyse 350 milyona ulaştı. Uzun süreli bir ekonomik zayıflık ve yavaş gelir artışı sadece yoksulluğun ortadan kaldırılmasını engellemekle kalmayacak, aynı zamanda ülkelerin SKH’lere daha geniş çapta yatırım yapma yeteneklerini de kısıtlayacak.
“Mevcut krizler çoğu zaman kendi hataları olmadan en savunmasız olanları en sert şekilde vuruyor. Küresel toplumun, insanların çektiği acıları önlemek ve herkes için kapsayıcı ve sürdürülebilir bir geleceği desteklemek için ortak çabaları hızlandırması gerekiyor “diyor Birleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal İşlerden Sorumlu Genel Sekreter Yardımcısı Li Junhua.
Daha güçlü uluslararası işbirliği zorunlu
Rapor, hükümetleri büyümeyi boğacak ve en savunmasız grupları orantısız bir şekilde etkileyecek, cinsiyet eşitliğindeki ilerlemeyi etkileyecek ve nesiller boyunca kalkınma beklentilerini engelleyecek mali kemer sıkma politikalarından kaçınmaya çağırıyor. İstihdam yaratacak ve büyümeyi yeniden canlandıracak doğrudan politika müdahaleleri yoluyla kamu harcamalarının yeniden tahsis edilmesini ve yeniden önceliklendirilmesini öneriyor. Bu, sosyal koruma sistemlerinin güçlendirilmesini, hedefli ve geçici sübvansiyonlar, nakit transferleri ve tüketim vergilerinde veya gümrük vergilerinde indirimlerle tamamlanabilecek faturalarda indirimler yoluyla sürekli destek sağlanmasını gerektiriyor.
Eğitim, sağlık, dijital altyapı, yeni teknolojiler ve iklim değişikliğinin azaltılması ve adaptasyonuna yönelik stratejik kamu yatırımları, büyük sosyal getiriler sunabilir, verimlilik artışını hızlandırabilir ve ekonomik, sosyal ve çevresel şoklara karşı dayanıklılığı güçlendirebilir.
Gelişmekte olan ülkelerdeki ek SKH finansman ihtiyaçları kaynağa göre değişmekle birlikte, yılda birkaç trilyon dolar olduğu tahmin edilmekte. Acil mali yardıma erişimi genişletmek, gelişmekte olan ülkelerdeki borç yüklerini yeniden yapılandırmak ve azaltmak ve SKH finansmanını artırmak için acilen daha güçlü uluslararası taahhütlere ihtiyaç bulunuyor.
UNCTAD
