Manavgat Baraj Gölü’nde kurtarılmayı beklediler: Küllü, kömürlü sudan içtik
Tekneyle saatler süren dolanma devam ederken, ağır dumandan etkilenen küme, arkadaşlarının tavsiyesi üzerine koltuklardaki süngerleri kesip, ıslattıktan sonra ağız ve burunlarını kapatıp dumandan korunmaya çalıştı. Yaklaşık 6 saat sonra sabahın birinci saatlerinde küme, tekneyle restorana döndü. Karaya indiklerinde birbirlerine sarılıp ağlayan gruptakiler, yangının restoranın yanına kadar geldiğini lakin iş yerlerine hasar vermediğini görünce sevindi.
“TEKNEYİ BEKLEMEK İÇİN UYUMADIM”
Yangının kendilerine gerçek geleceğini düşünmediklerini söyleyen Hatice Enhoş, yaşadıklarını “O gece burada yangın yoktu fakat rüzgardan ötürü tekneyi beklemek için uyumadım. Bir anda karşıdan siyah duman yükseldi” diye anlattı.
“GÖLÜN DÖRT BİR TARAFI YANMAYA BAŞLADI”
Enhoş “Eşimi uyandırdım ve çocuklarımızı çağırdık çabucak. 2,5 yaşında torunum ve yaşlı annemi gitmeleri için otomobile bindirdik lakin araç, alevler nedeniyle gidemediği için geri döndüler. Onlar da burada kalmak zorunda kaldı. Alevler üzerimize gerçek gelince bota binerek tekneye gittik ve açıldık. Tekneye binip açılınca gölün dört bir tarafı yanmaya başladı” dedi.
“BÖYLE YANGIN HAYATIMDA GÖRMEDİM”
Yardım için birçok yeri aradıklarını ancak dönüş alamadıklarını söyleyen Enhoş, “Böyle bir yangın hayatımda görmedim. Gitmeyi düşündüğümüz yerlerde de yangın başlayınca bu mevkide dolanmaya başladık. Herkesin elinde birer telefon ile 112’yi aradık. Gölün üstündeki dumandan alevler dahi gözükmüyordu” dedi.
“FIRTINA VARDI”
Hatice Enhoş “İnsanı zehirleyecek cinsten duman ve neredeyse 80 kilometre hızla esen fırtına vardı. Allah’tan teknemizin gündüzden deposu doluymuş ve yedekte de 50 litre yakıt varmış. O an mazotun bittiği yere kadar gideceğiz dedik. Herkesi aradık ancak bize ulaşan olmadı” diye konuştu.
“YA DUMANDAN YA ATEŞTEN ÖLECEĞİZ”
Kurtarılmak için toplumsal medyadan bildiri yazıp, yayın yaptığını belirten Enhoş, “’Beni kurtarmayın; 2,5 yaşında bebeğimiz var, onu kurtarın. Ya dumandan ya ateşten öleceğiz’ dedim. Gölde tıp attık daima. Mevkimizi soruyorlardı lakin bilmiyorduk zira yalnızca caminin minaresini görüyordum” diye konuştu.
“MİNDERLERİ KESİP SÜNGERLERİ KULLANDIK”
Enhoş “Bir arkadaşımız ‘Bottaki can yeleklerini kesin. İçerisindeki süngerleri ıslatıp ağzınızı ıslatın’ dedi lakin o yarar olmayınca minderleri kesip süngerlerini bu formda kullandık” dedi.
‘GÖLDEKİ KÜLLÜ SUYU İÇTİK’
İskeleye çıkınca çok sevindiklerini söyleyen Enhoş, “Dumandan boğazlarımız kuruduğu için gölün içerisindeki küllü, kömürlü sudan içtik. Kabus üzere bir geceydi. Herkes ‘imdat’ dedi ancak imdada yetişen olmadı” dedi.
Hatice Enhoş “Sabah yeniden her yer dumanlıydı. Gidelim restorana bir bakalım, dedik. Biraz yaklaşınca restoranın yanmadığını fark ettim. Çok sevindim. Gölden çıktığımızda elemanım bana ‘Sana sarılmak istiyorum’ dedi. İkimiz sarıldık 15 dakika kadar birlikte bağırarak ağladık. İskelede hepimiz üst üste yattık” diye konuştu.
